Een vraag die ik regelmatig krijg en zeker zo tegen het einde van het jaar is. Wanneer vertel ik tegen mijn kind dat Sinterklaas niet bestaat. Of hoe vertel ik dat Sinterklaas niet bestaat. Het antwoord is vrij simpel. Je hoeft het niet te vertellen tegen je kinderen, laat ze er zelf achterkomen. Laat ik dit even verder toelichten.

Ik ben geen voorstander van liegen of geheimen en hou ook van het Sinterklaas feest.

Sinterklaas is als een sprookje, het is niet waar en toch zit er een kern van waarheid in. Zie het feest van Sinterklaas als een traditie, gebaseerd op een gebeurtenis in het verleden. Heel vroeger heeft er iemand bestaan die op zijn verjaardag cadeaus aan kinderen gaf. Sterker nog ik ken nog steeds veel volwassenen die als ze jarig zijn het ook leuk vinden om de kleine kinderen iets kleins te geven. Ik kijk er dus meer naar als een traditie en als dit de enige keer in het leven als ouder is dat je ‘liegt’ tegen je kind dan zou ik er geen issue van maken.

Wanneer vertel je dat Sinterklaas niet bestaat?

Je hoeft niets te vertellen, zolang ze er zelf nog in geloven dan zou ik het sprookje in leven laten. Het is een mooi kinderfeest, waarom zou je dat als ouder zelf verpesten. Waarbij ik er natuurlijk wel vanuit ga dat je het Sinterklaas feest wel op een positieve wijze viert, niet dreigt met geen cadeaus krijgen etc.
Je kind komt er van zelf achter dat er zaken niet kloppen, hoe kan het dat oma maar 100 wordt en Sinterklaas al 400 jaar oud is. Waarom heb ik altijd een sleutel nodig en heeft Sinterklaas een ring waarmee alle deuren open gaan. Of hoeveel geld kost het wel niet voor 1 man om alle kinderen cadeaus te geven. En zo kun je nog een heel lijstje maken.

Als ze er niet meer in geloven dan is goede nazorg van jou als ouder wel belangrijk.

Het is niet erg als ze van iemand anders horen dat Sinterklaas niet meer bestaat, zolang ze van jou maar de uitleg krijgen. Voor het ene kind is het prima, voor het andere kind stort de wereld in. Het ene kind voelt zicht door een groot rechtvaardigheidsgevoel misschien belazerd, het andere kind vindt het prima zolang er nog steeds maar cadeaus komen. Zorg ervoor dat je je kind goed in de gaten houdt, de terugslag kan ook nog dagen of weken later komen, of bij de volgende Sinterklaas viering.
Stel je kind gerust dat het feest en de traditie blijven en dat we dit graag in stand houden voor alle kinderen die er nog wel in geloven. Je mag het woord geheim gebruiken maar voor sommige kinderen wordt het dan een last om het geheim te bewaren. Maar leg ze vooral uit dat het fijn is als andere kinderen er ook in mogen blijven geloven. Dat ze, nu ze weten dat Sinterklaas niet bestaat, bij de grote kinderen horen. En vraag of ze je willen helpen om andere kinderen, vriendjes of broertjes en zusjes het ook zelf te laten ontdekken.

Op deze manier land het volgens mij vrij zacht, zijn ze verzekerd van cadeaus ook al geloven ze zelf niet meer en helpen ze actief mee om de traditie voort te zetten, zonder dat ze het als last ervaren. Weet wel dat het niet hoeft te betekenen dat het minder spannend worden voor de kinderen. Ik heb nichtjes van 10 en 12 die al jaren weten dat Sinterklaas niet bestaat, die weten dat de cadeaus van papa en mama afkomen en toch nog steeds slecht slapen en buikpijn hebben. De oplossing voor dit jaar, is hen uitleggen dat ze zelf de cadeaus mochten uitzoeken en bestellen en dat ze niets extra’s gaan krijgen, zodat ze niet gespannen hoefde te zijn voor wat ze gaan krijgen. Wil je weten of dit heeft gewerkt, stuur me dan over 3 weken even een berichtje.
De belangrijkste tip blijft: geniet van de traditie, vier het met familie en vrienden ongeacht of je kinderen nu geloven of niet.