Ik krijg heel vaak de vraag of het belangrijk is om consequent te blijven bij het opvoeden van je kinderen. Het antwoord is Ja, de uitleg zal je waarschijnlijk verrassen. Soms gaat het gemakkelijk en soms kan het beter. Voor deze laatste situatie stel ik voor dat we officieel de time-out voor ouders in voeren. Laat een reactie achter als je voor bent! Maar niet voordat je de rest heb gelezen. Heb jij beide handen nog?
Opvoeden is geen wedstrijd.
Het is een heel vaak gehoord antwoord. Je moet consequent zijn in de opvoeding. Dat is belangrijk, anders dan nemen de kinderen een loopje met je. Of misschien hoor je deze wel eens, als je ze (en dan bedoelen ze kinderen) 1 vinger geeft dan pakken ze je hele hand en wat ik de overtreffende trap vindt, anders dan winnen je kinderen, of ze merken dat je zwak bent.
Ik kan jullie gerust stellen ik heb al mijn vingers nog en ook nog beide handen.
Resultaten uit het verleden …
Maar zit er dan geen kern van waarheid in de uitspraak dat je consequent moet zijn? Ja zeker wel. Ik hou van oude gezegdes of uitspraken. Het feit dat generaties achter elkaar heel veel moeite hebben gedaan om iets te bedenken en dat in verhalende vorm door te geven dan moet het wel iets belangrijks zijn.
Waar is consequent zijn allemaal goed voor.
Ik vind consequentheid in de opvoeding ook heel belangrijk. Als jij duidelijk bent in wat je wel en niet wil dan schept dan rust en overzicht. Het laat zien dat jij voor je eigen behoeftes op komt. Dat er zaken zijn die jij belangrijk vindt, dat er grenzen, regels, afspraken of andere zaken zijn waar jij voor staat. Het gaat hierbij dan over opkomen voor jezelf, assertiviteit. Ik denk dat dit mooie dingen zijn om aan je kinderen mee te geven.
Teveel is Teveel behalve …
En zoals met veel goede dingen, als het teveel wordt dan sla je vaak door. Dan wordt assertiviteit, drammen of narcistisch. Het is mooi als je goede eigenschappen in balans brengt of hebt. Waarbij het belangrijk is dat je rekening met elkaar houdt. En ja dat betekent af en toe wat geven en af en toe wat nemen. Als je dat dus consequent doet, het afwijken van je eigen zaken dan ben je dus nog steeds consequent aan het opvoeden 😉
Er zijn een paar dingen waar teveel geen probleem is liefde, plezier en vrede.
Wat vind je nu echt belangrijk als ouder.
Het is gemakkelijk als je van tevoren weet wat echt belangrijk is voor jou, wat jij wel en niet wil. In de hitte van de strijd is het namelijk niet zo gemakkelijk om dan nog creatief na te denken of een mooie strategie te bedenken hoe je erg toch nog uit kunt komen en ook nog rekening met elkaar houdt. Wat mij en ik denk heel veel andere happy parents heeft geholpen is om gezinsmissie te hebben, aangevuld met je kernwaarden zodat je precies weet wat je belangrijk genoeg vindt om echt voor te staan.
Zou jij jouw kinderen ook weleens achter het behang willen plakken?
En soms dan loopt het toch net even anders. Zodra kinderen precies weten op welke knop ze bij je moet drukken om je gek te krijgen en jij denkt of zegt misschien wel hardop. Ik zou jou wel achter het behang willen plakken. Dan moet je eigenlijk super trots op je kinderen zijn. Ze zijn echt empatisch ze kunnen zich goed verbinden met jou en zich verplaatsen in jouw, ben getroost deze waardering op zo’n moment opbrengen dan lukt mij ook zelden.
In de hoek
En daar komt de time-out voor ouders om de hoek kijken. Ik denk dat het weinig oefening kost om te voelen of te herkennen bij jezelf wanneer jij deze nodig hebt. Een paar signalen zijn, stoom uit je oren, vlekken in je nek, de neiging om iets te slopen. Kortom je emoties nemen de overhand en als dat bij mij gebeurt dan heb ik daar achteraf bijna altijd spijt van. Op zo’n moment gun ik mezelf even een time-out.
De time-out voor ouders.
Bij een time-out onttrek jij jezelf even uit de situatie zodat je bijna letterlijk wat ruimte en tijd krijgt om even na te denken. Wat is er nu gebeurt. Waarom raakt mij dit zo. Vind ik het echt vervelend of lastig. Heeft het zin om het deze keer misschien toch toe te staan. Je kan dan bijvoorbeeld zeggen dat jij er even over wil nadenken of dat jij er over een paar minuten op terug komt mijn favoriet is, ik moet even na de wc.
Geef aan wat je wel wil en waarom.
Hierdoor kan je even rustig nadenken en beslissen of je consequent wilt blijven om het consequent zijn of dat het voor jou over iets heel belangrijks gaat. Als jouw time-out voorbij is, 30 seconde is meestal genoeg. Dan kan je zonder emoties of op zijn minst met minder emoties aangeven wat je wel wil en waarom.
Als wij afwijken van de zaken die we belangrijk vinden dan geven we ook aan waarom we dat doen, soms meteen, soms wat later. Zodat het duidelijk is dat het nog steeds belangrijk is en dat het geen nieuwe afspraak wordt.
Ik ben heel benieuwd wanneer jij jezelf een time-out hebt gegeven of als je er aan terug denkt jezelf een time-out had willen geven.