Stiefkinderen zijn een probleem.
Wie mij kent zou weten dat ik dit nooit zou zeggen en toch zit er een kern van waarheid in de zin: Stiefkinderen zijn een problemen”. Ik laat je niet langer in spanning zitten, het heeft te maken met het labelen van zaken. Zodra je “jouw” kinderen “stief” kinderen gaat noemen dan heb je aangegeven dat het andere kinderen zijn. Kinderen van iemand anders, het is niet zo dat jij er niets mee te maken wil hebben, maar de naam impliceert anders.
Hoe werkt het labelen van kinderen?
We proberen tegenwoordig alles te labelen, of in een hokje te stoppen. Het lijkt wel alsof we bang zijn voor het feit dat we iets niet kunnen plaatsen of het misschien gewoon even niet weten. Deze panier zorgt er bijvoorbeeld voor dan de laatste 10 jaar 75% meer kinderen zijn die bijvoorbeeld ADHD hebben. De vraag die ik mezelf dan stel is, zijn er de laatste 10 jaar dan zoveel kinderen bijgekomen die (ineens) ADHD hebben. Of hadden ze al bepaalde kwaliteiten zoals: energiek, creatief en verrassend en hebben we nu maar een label gegeven. Ik heb even de positieve kwaliteiten opgesomd het DSM IV boekje soms vooral de negatieve eigenschappen op zoals: Aandachtstekort, Hyperactiviteit en impulsiviteit.
Het gevaar van labelen is dat kinderen zich er ook naar gaan gedragen. Om het simpele feit dat jij anders naar ze gaat kijken. Doen ze iets niet goed dan denk jij al snel dat zal wel komen door x,y of z. Waardoor je anders naar je kind gaat reageren, misschien boos, misschien meer vergevingsgezind of je gaat het maar niet meer vragen of verwachten. Met als gevolg dat je kind zich daar dan weer naar gaat gedragen en voordat je het weet beland in een neerwaarts (negatieve) spriaal.
Wat doet het labelen met stiefkinderen?
Als je kinderen dus het label “Stiefkind” geeft dan verandert er iets in de energie, in de manier waarop je naar de kinderen gaat kijken en de manier waarop jij gaat handelen. Andersom verandert er ook iets van de kinderen naar jou toe. Zij zien dat jij anders naar ze kijkt, waardoor zij zich anders gaan gedragen.
Als jij je stiefkinderen niet als jouw kinderen ziet, waarom zouden zij jou dan als mama of papa gaan zien. Ik begrijp dat elk kind maar één vader of moeder kan hebben, maar het moet toch mogelijk zijn dat een kind meerdere mama’s of papa’s heeft. Volwassen mensen die voor hen zorgen, die hen beschermen die er voor hen zijn. Waarbij je evenveel houdt van je eigen kinderen als de kinderen van je partner, waarom. Omdat elk kind liefdevolle volwassen om hen verdienen die de verantwoordelijkheid nemen voor het opgroeien en het opvoeden.
De gevolgen van je “kinderen” stiefkinderen blijven noemen zijn …?
Nu je weet wat labelen met kinderen kan doen is het tijd om uit te leggen wat er gebeurd als je de term stiefkinderen blijft hanteren, gezien vanuit de positie van de kinderen, op een onbewust niveau.
Als jij de kinderen van je partner niet accepteert als jouw kinderen dan is de kans ook groot dat zij zich niet gaan gedragen als jouw kinderen. Als jij dus iets aan ze vraagt als ouder, als mama of papa dan gaan ze daar in het beste geval vrijblijvender mee om, in het slechtste geval negeren ze het omdat ze denken “Wie ben jij omdat tegen mij te zeggen of om aan mij te vragen”.
Voor hen sta jij gelijk aan een willekeurige vreemde, waarvan het normaal is dat jij niet zou willen dat ze daar zomaar iets voor doen of naar luisteren.
Maak een keuze zijn het stiefkinderen of je kinderen?
Het is de dus belangrijker dat jij goed nadenkt over hoe jij het wil in jouw (jullie samengestelde) gezin, dat je daarna een keuze maakt en het belangrijkste dat je daar naar gaat handelen.
Je hebt gekozen voor je huidige partner, je wist (dat hoop ik tenminste 😉 dat hij of zij kinderen had, dan is het ook belangrijk om te kiezen.
Ga je voor alles of niets? Als je kiest voor alles dan krijg je er een paar kinderen bij. Kies je niet voor de kinderen, dan kies je eigenlijk voor niets. De kans dat jij en je partner uit elkaar groeien is dan vrij groot omdat je partner steeds meer signalen gaat krijgen dat het tussen de kinderen en jou niet botert.
Het voordeel als je voor alles kiest is dat er een andere energie gaat ontstaan dat ze jou meer en meer gaan omarmen als mama of papa. Weet dat ze je geen mama of papa hoeven te noemen, verwacht dat ook niet van ze. Willen ze het wel zeggen, omarm dit dan en ben er blij mee. Zolang ze er nog niet klaar voor zijn mogen ze je gewoon noemen zoals ze willen, wat betekent dat ze vaak je voornaam zullen gebruiken.
Wil je weten hoe je ook met “stief” kinderen gelukkig kunt zijn als gezin en als ouders, kom dan kennismaken met de workshop “Ouder zijn is Geweldig” het mooiste zou zijn als je met 4 ouders komt.